Ben kadını özgür isterim. Giydiğiyle değil de düşündüğüyle tartabildiğim bir kadın...
Korkmayan! Mesela minibüse binerken tek başına.
Ya da karanlıkta yürürken yapayalnız.
Erkeğin karşısında erkek gibi değil de KADIN gibi duran bir kadın...
3 erkeğin arasından geçerken benim koluma falan da girmesin ürküp de kadın.
Dışarı mı çıkacak? Bakmasın saate falan.
Aklına estiyse kadınlığını da alıp gidip otursun bir bara.
Denizde taşını tek başına sektirsin canı istediğinde.
Çok mu istedi? Başlasın dans etmeye herkesin içinde.
Sarılsın birilerine sevgisi yettiğince sokağın en ortasında.
Saçları falan beline kadar olsun.
Ya da benim kısa saçlarıma özensin. Kısacık.
Nasıl isterse öyle olsun yani.
Sevgilisinin atacağı tokadı düşünmek zorunda da olmasın.
O, çiçekleri falan düşünsün.
Daha en başta, doğarken...
Kadın olarak değil de insan olarak doğsun mesela.
Ben de onu ilk insan olarak seveyim.
Sonra, kadını bambaşka sevmeyi de öğretsin bana.
İstiyorsa da beraberce yürüyelim.
Yine sokağın en ortasında, eller falan işte...
Ben kadını kadın gibi isterim nihayetinde.
Ha, şey...
Ben bir de Ülke isterim.
Bu kadını yaşatacak.
Üzgünüm kadın.
